Privatne kuće, zaštićena kulturna dobra
Pored kuće Božića i kuće Markovića o kojima smo ranije pisali, na teritoriji grada Kraljeva postoji još nekoliko privatnih kuća koje su svojim načinom i osobenostima gradnje zaslužile da budu zaštićene kao nepokretna kulturna dobra. To su kuća Petrovića, Adžića kuća, Švapčića kuća, čardak Podgorac Igrutina u Tavniku i okućnica Slavka Radojičića u Lascu.
Kuća Bogoljuba Petrovića, po zanimanju časovničara iz Kraljeva, podignuta je u periodu 1931/32. po ugledu na francuske rezidencijalne vile. Građena je u stilu ekletike, pravougaone je osnove sa prizemljem i potkrovljem (mansardom). U obradi fasade primetni su elementi neoklasicizma i neobaroka, dok je uticaj secesije najviše primetan na motivima ograde. U kuću se ulazi preko prostranog stepeništa sa balustradom (ogradom sa stubićima) klasicističkog tipa. Kuća osim arhitektonskih vrednosti poseduje i vredne pokretne predmete s početka 20. veka.
Adžića kuća u kojoj je danas smeštena izdavačka delatnost Narodne biblioteke “Stefan Prvovenčani” jedan je od najstarijih objekata nekadašnjeg Karanovca. Izgradio ju je oko 1840. godine Jevrem Novaković poznati kraljevački zemljoposednik i trgovac, a 1922. kupio ju je Mihailo Hadži-Aleksić, tadašnji predsednik Opštine kraljevačke. Po njegovoj smrti vlasništvo je preneto na njegovu ćerku Zorku. Temeljni konzervatorsko-restauratorski radovi sprovedeni su 1976. godine. Specifičan dekorativni element kuće je drveni trem, ispod koga se ulazi u kamenom ozidani podrum. Krovna konstrukcija je na četiri vode, pokrivena ćeramidom, a svi unutrašnji i spoljašnji zidovi su omalterisani blatnim malterom i okrečeni u belo.
Još jedna, nekada privatna kuća, koja je zaštićena kao nepokretno kulturno dobro, je Švapčića kuća u kojoj se od 1978. godine nalazi Zavod za zaštitu spomenika kulture u Kraljevu. Nju je 1903. godine izgradila porodica Dimitrijević koja se doselila u Kraljevo iz Vojvodine, tada Austrougarske monarhije, pa je otuda i dobila naziv Švapčići. Kuća je prepoznatljiva po dekorativnim figurama Atlanata kojima su oivičeni lučni prozori. Kada je unutrašnji prostor u pitanju, izuzetno bogatstvo predstavlja sačuvani originalni moleraj u nekadašnjem salonu i foajeu koji je nastao neposredno nakon izgradnje. Prvi konzervatorsko-restauratorski radovi na kući izvedeni su u periodu od 1978. do 1980. godine, a nakon što je zgrada oštećena u zemljotresu 2010. godine, 2011. godine počeli su novi radovi koji su izvođeni u više faza i traju do danas. 
Nekoliko kuća koje su danas spomenici kulture sagrađene su na seoskom području. Na imanju porodice Podgorac u Tavniku, početkom XIX veka podignut je čardak sa drvenim tremom. Čardak predstavlja reprezentativni objekat seoske arhitekture i vrhunac je graditeljskog umeća. Sastoji se iz prizemnog dela koga čini visoko ozidani kameni podrum i sprata sa drvenim tremom koji je natkriven dubokom strehom. Na trem se dolazi strmim drvenim stepeništem, a u dve sobe se ulazi sa trema. U jednoj od prostorija smeštena je furuna za zagrevanje oba odeljenja. Trem se preko drvenih direka oslanja na zemlju. Čardak je sagrađen na ravnom terenu.
Na okućnici Slavka Radojičića u Lascu, zaseok Strmovo, podignuto je više objekata tokom prve polovine XIX veka. Okućnica se sastoji iz dvorišta u kome se nalaze stara i nova kuća, čardak, zgradica i mlekara, a van dvorišta su koš i kačara. Stara kuća je podignuta na strmom terenu, kao dvodelna polubrvnara, ali je vremenom delimično prepravljena preziđivanjem sobe opekom umesto čatme. Čardak je spratni objekat sa podrumom u nivou prizemlja i stambenim delom na spratu pokrivenim ćeramidom. Ispred podruma je trem, a iznad trema je najlepši deo objekta-divan. Divan je namenjen za uživanje i razgovor sa gostom. Drugi objekti koji se nalaze u okviru okućnice su nešto mlađi, a jedino na vajatu, na šašovku tavanice trema je upisana 1891. kao godina gradnje.
Projekat je finansiran iz budžeta grada Kraljeva. Stavovi izneti u podržanom medijskom projektu nužno ne izražavaju stavove organa koji je dodelio sredstva.
