Vladimir Jagličić dobitnik Žičke hrisovulje
Žiri za dodelu nagrade Žička hrisovulja, u sastavu: Stevan Tontić (u svojstvu prethodnog dobitnika), Dejan Aleksić, Ana Gvozdenović, Miloš Milišić i Dragan Hamović (predsednik), doneo je odluku da je dobitnik Žičke hrisovulje za 2019. godinu pesnik VLADIMIR JAGLIČIĆ, za poeziju ukorenjenu u svome jeziku i duhovnom pozivu.
Priznanje, koje čine unikatna zlatopečatna povelja i ikona Preobraženja Gospodnjeg, uručuje se dobitniku u Žiči, na praznik Preobraženja, 19. avgusta 2019. godine.
Pesničkom delu dobitnika posvećuje se zbornik radova sa skupa koji se održava u okviru manifestacije Žički duhovni sabor Preobraženje 2019.
“U najboljim primerima izrazito produktivnog pesništva Vladimira Jagličića srpski jezik uposlen u vezanom stihu govori u punom naboju složenog ali pročišćenog smisla i to o ključnim temama za našu orijentaciju u vremenu,” istakao je predsednik žirija dr Dragan Hamović.
Vladimir Jagličić, rođen 1961.godine u Kragujevcu, gde i diplomira na Pravnom fakultetu. Pesnik, prozaista, kritičar, esejista, antologičar, prevodilac. Važnije zbirke pesama: Izvan uma (1991), Tamni vrt (1992), Usamljeni putnik (1994), Posle rata (1996), U gorama (1996), Srbija zemlja (1996), Senke u dvorištu (1996), Vrelo (1997), Milanovačkim drumom (1997), Nepovratno (1998), Knjiga o zločinu (2001), Rane pesme (2001), Nemoj da me zoveš (2002), Pre nego odem (izabrane pesme, 2004), Jutra (2008), Posedi (2011), Stub (2013), Predgrađe horizonta (2017). Sastavio antologiju savremene srpske poezije (Kad budemo trava, 1998), kao i ruske poezije i anglofonog pesništva. Preveo poduži niz knjiga sa ruskog jezika, različitih žanrova. Dobitnik mnogih značajnih književnih priznanja u nas, ali i u Rusiji. Zbirka Pesme (2006) izlazi u Rusiji, a pored ruskog, poezija mu je prevođena na engleski, poljski, ukrajinski, bugarski i jermenski jezik.
